Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | or·don·o |
Nominatief | ordono |
---|---|
Akkusatief | ordonon |
Deens | befaling |
---|---|
Duits | Anlaß; Befehl; Edikt; Gebot; Weisung |
Engels | command; order; commandment; ordinance; behest; warrant |
Engels (Ou Engels) | bod |
Faroëes | boð |
Italiaans | ordine |
Nederlands | bevel; bevelschrift; gebod; order; sommatie; verordening; ordonnantie |
Portugees | comando; ordem; prescrição |
Roemeens | ordine |
Russies | приказ |
Saterfries | Anlas; Befeel; Edikt; Feranlassenge; Gebod; Wäisen‐ |
Spaans | mandato; orden |
Sweeds | befallning; befäl; order; påbud |
Thai | หมาย |
Wes‐Fries | befel; gebod |