Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | ri·proĉ·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | riproĉo | riproĉoj |
Akkusatief | riproĉon | riproĉojn |
Afrikaans | verwyt |
---|---|
Deens | bebrejdelse |
Duits | Tadel; Vorweis; Vorwurf |
Engels | reproach; criticism; rebuke; reprimand |
Faroëes | ábreiðsla; brigsl |
Frans | reproche |
Latyn | crimen |
Nederlands | berisping; blaam; standje; terechtwijzing; verwijt; reprimande |
Noors | bebreidelse |
Papiaments | reproche |
Russies | выговор |
Saterfries | Blaamaasje; Sjaffüüser |
Spaans | admonición; reprensión; vituperación; vituperio |
Sweeds | förebråelse |
Turks | azar |
Wes‐Fries | ferwyt |
Yslands | átölur |