Wortart | Substantiv |
---|---|
Trennung | fi·anĉ·o |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | fianĉo | fianĉoj |
Akkusativ | fianĉon | fianĉojn |
Dänisch | forlovede |
---|---|
Deutsch | Bräutigam; Verlobter |
Englisch | fiancé |
Englisch (Altenglisch) | brydguma |
Färöerisch | brúðgómur; festarmaður |
Finnisch | sulhanen |
Französisch | accordé; fiancé |
Isländisch | unnusti |
Italienisch | fidanzato |
Kabylisch | isli |
Katalanisch | promès; xicot |
Niederländisch | bruidegom; bruigom; galant; verloofde |
Norwegisch | forlovede |
Papiamento | komprometido |
Portugiesisch | noivo |
Saterfriesisch | Brüüdicham |
Schwedisch | fästman |
Spanisch | novio; prometido; novillo |
Westfriesisch | breugeman; feint |