Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | kon·tuz·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | kontuzas |
Präterium | kontuzis |
Futur | kontuzos |
Konditional | |
kontuzus | |
Imperativ | |
kontuzu |
Partizipien | ||
---|---|---|
Aktive Partizipien | Passive Partizipien | |
Präsens | kontuzanta | kontuzata |
Präterium | kontuzinta | kontuzita |
Futur | kontuzonta | kontuzota |
Deutsch | quetschen; wundstoßen; prellen |
---|---|
Englisch | bruise |
Färöerisch | meiða; meiðsla |
Katalanisch | contusionar |
Niederländisch | blutsen; kneuzen |
Portugiesisch | contundir; machudar |
Saterfriesisch | kwätsje |
Spanisch | contundir; contusionar |
Türkisch | berelemek |
Westfriesisch | gnidzje |