Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | re·fut·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | refutas |
Präterium | refutis |
Futur | refutos |
Konditional | |
refutus | |
Imperativ | |
refutu |
Partizipien | ||
---|---|---|
Aktive Partizipien | Passive Partizipien | |
Präsens | refutanta | refutata |
Präterium | refutinta | refutita |
Futur | refutonta | refutota |
Deutsch | refutieren; widerlegen; wiederlegen; hinterlegen |
---|---|
Englisch | refute; rebut; debunk |
Färöerisch | mótprógva |
Französisch | réfuter; rejeter |
Niederländisch | ontzenuwen; weerleggen |
Portugiesisch | refutar |
Saterfriesisch | wierlääse |
Spanisch | refutar |
Tschechisch | vyvrátit |