Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /vərˈvelə(n)/ |
Trennung | ver·ve·len |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verveel | (ik) verveelde |
(jij) verveelt | (jij) verveelde |
(hij) verveelt | (hij) verveelde |
(wij) vervelen | (wij) verveelden |
(jullie) vervelen | (jullie) verveelden |
(gij) verveelt | (gij) verveeldet |
(zij) vervelen | (zij) verveelden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) vervele | (dat ik) verveelde |
(dat jij) vervele | (dat jij) verveelde |
(dat hij) vervele | (dat hij) verveelde |
(dat wij) vervelen | (dat wij) verveelden |
(dat jullie) vervelen | (dat jullie) verveelden |
(dat gij) vervelet | (dat gij) verveeldet |
(dat zij) vervelen | (dat zij) verveelden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
verveel | verveelt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
vervelend, vervelende | (hebben) verveeld |
Dänisch | kede |
---|---|
Deutsch | langweilen |
Englisch | bore |
Esperanto | enuigi |
Portugiesisch | causar aborrecimento |
Spanisch | aburrir; hastiar |