Synonyme: opklaren, oplichten
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɔpɦɛldərə(n)/ |
|---|
| Trennung | op·hel·de·ren |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) helder op | (ik) helderde op |
| (jij) heldert op | (jij) helderde op |
| (hij) heldert op | (hij) helderde op |
| (wij) helderen op | (wij) helderden op |
| (jullie) helderen op | (jullie) helderden op |
| (gij) heldert op | (gij) helderdet op |
| (zij) helderen op | (zij) helderden op |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) opheldere | (dat ik) ophelderde |
| (dat jij) opheldere | (dat jij) ophelderde |
| (dat hij) opheldere | (dat hij) ophelderde |
| (dat wij) ophelderen | (dat wij) ophelderden |
| (dat jullie) ophelderen | (dat jullie) ophelderden |
| (dat gij) ophelderet | (dat gij) ophelderdet |
| (dat zij) ophelderen | (dat zij) ophelderden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| helder op | heldert op |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| ophelderend, ophelderende | (zijn) opgehelderd |