Synonyme: intrigeren, konkelen, kuipen
Wortart | Verb |
---|
Aussprache | /bəˈkɔŋkələ(n)/ |
---|
Trennung | be·kon·ke·len |
---|
Konjugation
Indikativ |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(ik) bekonkel | (ik) bekonkelde |
(jij) bekonkelt | (jij) bekonkelde |
(hij) bekonkelt | (hij) bekonkelde |
(wij) bekonkelen | (wij) bekonkelden |
(jullie) bekonkelen | (jullie) bekonkelden |
(gij) bekonkelt | (gij) bekonkeldet |
(zij) bekonkelen | (zij) bekonkelden |
Konjunktiv |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(dat ik) bekonkele | (dat ik) bekonkelde |
(dat jij) bekonkele | (dat jij) bekonkelde |
(dat hij) bekonkele | (dat hij) bekonkelde |
(dat wij) bekonkelen | (dat wij) bekonkelden |
(dat jullie) bekonkelen | (dat jullie) bekonkelden |
(dat gij) bekonkelet | (dat gij) bekonkeldet |
(dat zij) bekonkelen | (dat zij) bekonkelden |
Imperativ |
---|
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
---|
bekonkel | bekonkelt |
Partizipien |
---|
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
---|
bekonkelend, bekonkelende | (hebben) bekonkeld |