Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /amɛnˈdeːrə(n)/ |
Trennung | amen·de·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) amendeer | (ik) amendeerde |
(jij) amendeert | (jij) amendeerde |
(hij) amendeert | (hij) amendeerde |
(wij) amenderen | (wij) amendeerden |
(jullie) amenderen | (jullie) amendeerden |
(gij) amendeert | (gij) amendeerdet |
(zij) amenderen | (zij) amendeerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) amendere | (dat ik) amendeerde |
(dat jij) amendere | (dat jij) amendeerde |
(dat hij) amendere | (dat hij) amendeerde |
(dat wij) amenderen | (dat wij) amendeerden |
(dat jullie) amenderen | (dat jullie) amendeerden |
(dat gij) amenderet | (dat gij) amendeerdet |
(dat zij) amenderen | (dat zij) amendeerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
amendeer | amendeert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
amenderend, amenderende | (hebben) geamendeerd |
Deutsch | amendieren; verbessern |
---|---|
Englisch | amend |
Esperanto | amendi |
Französisch | amender |
Katalanisch | esmenar |
Westfriesisch | amendearje; feroarje |