Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /jɔŋˈlerə(n)/ |
Trennung | jong·le·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) jongleer | (ik) jongleerde |
(jij) jongleert | (jij) jongleerde |
(hij) jongleert | (hij) jongleerde |
(wij) jongleren | (wij) jongleerden |
(jullie) jongleren | (jullie) jongleerden |
(gij) jongleert | (gij) jongleerdet |
(zij) jongleren | (zij) jongleerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) jonglere | (dat ik) jongleerde |
(dat jij) jonglere | (dat jij) jongleerde |
(dat hij) jonglere | (dat hij) jongleerde |
(dat wij) jongleren | (dat wij) jongleerden |
(dat jullie) jongleren | (dat jullie) jongleerden |
(dat gij) jongleret | (dat gij) jongleerdet |
(dat zij) jongleren | (dat zij) jongleerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
jongleer | jongleert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
jonglerend, jonglerende | (hebben) gejongleerd |
Deutsch | gaukeln; jonglieren |
---|---|
Englisch | juggle |
Esperanto | ĵongli |
Französisch | jongler |
Katalanisch | fer jocs de mans; practicar la prestidigitació |
Portugiesisch | escamotear; prestidigitar |
Saterfriesisch | jonglierje; köäkelje |
Spanisch | hacer juegos malabares |