Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /demoraliˈzeːrə(n)/ |
Hyphenation | de·mo·ra·li·se·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) demoraliseer | (ik) demoraliseerde |
(jij) demoraliseert | (jij) demoraliseerde |
(hij) demoraliseert | (hij) demoraliseerde |
(wij) demoraliseren | (wij) demoraliseerden |
(jullie) demoraliseren | (jullie) demoraliseerden |
(gij) demoraliseert | (gij) demoraliseerdet |
(zij) demoraliseren | (zij) demoraliseerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) demoralisere | (dat ik) demoraliseerde |
(dat jij) demoralisere | (dat jij) demoraliseerde |
(dat hij) demoralisere | (dat hij) demoraliseerde |
(dat wij) demoraliseren | (dat wij) demoraliseerden |
(dat jullie) demoraliseren | (dat jullie) demoraliseerden |
(dat gij) demoraliseret | (dat gij) demoraliseerdet |
(dat zij) demoraliseren | (dat zij) demoraliseerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
demoraliseer | demoraliseert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
demoraliserend, demoraliserende | (hebben) gedemoraliseerd |
Czech | demoralizovat |
---|---|
English | demoralize |
Esperanto | demoralizi |
German | demoralisieren |
Hungarian | demoralizál |
Portuguese | acovardar; aniquilar; desanimar; desmoralizar |
Spanish | desmoralizar |