Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɔntˈsiːrə(n)/ |
Hyphenation | ont·sie·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) ontsiert | (ik) ontsierde |
(jij) ontsiert | (jij) ontsierde |
(hij) ontsiert | (hij) ontsierde |
(wij) ontsieren | (wij) ontsierden |
(jullie) ontsieren | (jullie) ontsierden |
(gij) ontsiert | (gij) ontsierdet |
(zij) ontsieren | (zij) ontsierden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) ontsiere | (dat ik) ontsierde |
(dat jij) ontsiere | (dat jij) ontsierde |
(dat hij) ontsiere | (dat hij) ontsierde |
(dat wij) ontsieren | (dat wij) ontsierden |
(dat jullie) ontsieren | (dat jullie) ontsierden |
(dat gij) ontsieret | (dat gij) ontsierdet |
(dat zij) ontsieren | (dat zij) ontsierden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
ontsiert | ontsiert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
ontsierend, ontsierende | (hebben) ontsierd |
English | deface; mar |
---|---|
Esperanto | malbeligi |
German | verunstalten |
Portuguese | afear |