Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɑfkɑntə(n)/ |
Hyphenation | af·kan·ten |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) kant af | (ik) kantte af |
(jij) kant af | (jij) kantte af |
(hij) kant af | (hij) kantte af |
(wij) kanten af | (wij) kantten af |
(jullie) kanten af | (jullie) kantten af |
(gij) kant af | (gij) kanttet af |
(zij) kanten af | (zij) kantten af |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) afkante | (dat ik) afkantte |
(dat jij) afkante | (dat jij) afkantte |
(dat hij) afkante | (dat hij) afkantte |
(dat wij) afkanten | (dat wij) afkantten |
(dat jullie) afkanten | (dat jullie) afkantten |
(dat gij) afkantet | (dat gij) afkanttet |
(dat zij) afkanten | (dat zij) afkantten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
kant af | kant af |
Participles | |
Present participle | Past participle |
afkantend, afkantende | (hebben) afgekant |
English | cast off |
---|---|
Esperanto | detriki |