Synonyms: ontspringen, opwellen, voortkomen, wellen
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɔbɔrələ(n)/ |
|---|
| Hyphenation | op·bor·re·len |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) borrel op | (ik) borrelde op |
| (jij) borrelt op | (jij) borrelde op |
| (hij) borrelt op | (hij) borrelde op |
| (wij) borrelen op | (wij) borrelden op |
| (jullie) borrelen op | (jullie) borrelden op |
| (gij) borrelt op | (gij) borreldet op |
| (zij) borrelen op | (zij) borrelden op |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) opborrele | (dat ik) opborrelde |
| (dat jij) opborrele | (dat jij) opborrelde |
| (dat hij) opborrele | (dat hij) opborrelde |
| (dat wij) opborrelen | (dat wij) opborrelden |
| (dat jullie) opborrelen | (dat jullie) opborrelden |
| (dat gij) opborrelet | (dat gij) opborreldet |
| (dat zij) opborrelen | (dat zij) opborrelden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| borrel op | borrelt op |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| opborrelend, opborrelende | (zijn) opgeborreld |