Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /kokɛˈterə(n)/ |
Hyphenation | ko·ket·te·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) koketteer | (ik) koketteerde |
(jij) koketteert | (jij) koketteerde |
(hij) koketteert | (hij) koketteerde |
(wij) koketteren | (wij) koketteerden |
(jullie) koketteren | (jullie) koketteerden |
(gij) koketteert | (gij) koketteerdet |
(zij) koketteren | (zij) koketteerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) kokettere | (dat ik) koketteerde |
(dat jij) kokettere | (dat jij) koketteerde |
(dat hij) kokettere | (dat hij) koketteerde |
(dat wij) koketteren | (dat wij) koketteerden |
(dat jullie) koketteren | (dat jullie) koketteerden |
(dat gij) koketteret | (dat gij) koketteerdet |
(dat zij) koketteren | (dat zij) koketteerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
koketteer | koketteert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
koketterend, koketterende | (hebben) gekoketteerd |
English | flirt |
---|---|
Esperanto | koketi |
German | kokettieren; schöntun |