Synonyms: achterstellen, verzaken, verzuimen, negligeren
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /vərˈʋaːrlozə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ver·waar·lo·zen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) verwaarloos | (ik) verwaarloosde |
| (jij) verwaarloost | (jij) verwaarloosde |
| (hij) verwaarloost | (hij) verwaarloosde |
| (wij) verwaarlozen | (wij) verwaarloosden |
| (jullie) verwaarlozen | (jullie) verwaarloosden |
| (gij) verwaarloost | (gij) verwaarloosdet |
| (zij) verwaarlozen | (zij) verwaarloosden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) verwaarloze | (dat ik) verwaarloosde |
| (dat jij) verwaarloze | (dat jij) verwaarloosde |
| (dat hij) verwaarloze | (dat hij) verwaarloosde |
| (dat wij) verwaarlozen | (dat wij) verwaarloosden |
| (dat jullie) verwaarlozen | (dat jullie) verwaarloosden |
| (dat gij) verwaarlozet | (dat gij) verwaarloosdet |
| (dat zij) verwaarlozen | (dat zij) verwaarloosden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| verwaarloos | verwaarloost |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| verwaarlozend, verwaarlozende | (hebben) verwaarloosd |
De zeestraten hiertussen waren te verwaarlozen.
Tom Poes was niet de enige die belangstelling voor het verwaarloosde bouwwerk had.
Hij verwaarloosde zijn gewone bezigheden, of liet ze geheel rusten.