Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɦɪnəkə(n)/ |
Hyphenation | hin·ni·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) hinnik | (ik) hinnikte |
(jij) hinnikt | (jij) hinnikte |
(hij) hinnikt | (hij) hinnikte |
(wij) hinniken | (wij) hinnikten |
(jullie) hinniken | (jullie) hinnikten |
(gij) hinnikt | (gij) hinniktet |
(zij) hinniken | (zij) hinnikten |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) hinnike | (dat ik) hinnikte |
(dat jij) hinnike | (dat jij) hinnikte |
(dat hij) hinnike | (dat hij) hinnikte |
(dat wij) hinniken | (dat wij) hinnikten |
(dat jullie) hinniken | (dat jullie) hinnikten |
(dat gij) hinniket | (dat gij) hinniktet |
(dat zij) hinniken | (dat zij) hinnikten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
hinnik | hinnikt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
hinnikend, hinnikende | (hebben) gehinnikt |
Czech | řehtat; zařehtat |
---|---|
English | neigh; whinny |
Esperanto | ĉevalbleki; heni |
German | wiehern |
Latin | hinnire |
Spanish | relinchar |
Swedish | gnägga |