Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /koɛksiˈsterə(n)/ |
Afbreking | co·exi·ste·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) coëxisteer | (ik) coëxisteerde |
(jij) coëxisteert | (jij) coëxisteerde |
(hij) coëxisteert | (hij) coëxisteerde |
(wij) coëxisteren | (wij) coëxisteerden |
(jullie) coëxisteren | (jullie) coëxisteerden |
(gij) coëxisteert | (gij) coëxisteerdet |
(zij) coëxisteren | (zij) coëxisteerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) coëxistere | (dat ik) coëxisteerde |
(dat jij) coëxistere | (dat jij) coëxisteerde |
(dat hij) coëxistere | (dat hij) coëxisteerde |
(dat wij) coëxisteren | (dat wij) coëxisteerden |
(dat jullie) coëxisteren | (dat jullie) coëxisteerden |
(dat gij) coëxisteret | (dat gij) coëxisteerdet |
(dat zij) coëxisteren | (dat zij) coëxisteerden |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
coëxisterend, coëxisterende | (hebben) gecoëxisteerd |
Duits | koexistieren; nebeneinander bestehen |
---|---|
Engels | co‐exist |
Esperanto | kunekzisti |
Portugees | coexistir |