Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /jɔŋˈlerə(n)/ |
Afbreking | jong·le·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) jongleer | (ik) jongleerde |
(jij) jongleert | (jij) jongleerde |
(hij) jongleert | (hij) jongleerde |
(wij) jongleren | (wij) jongleerden |
(jullie) jongleren | (jullie) jongleerden |
(gij) jongleert | (gij) jongleerdet |
(zij) jongleren | (zij) jongleerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) jonglere | (dat ik) jongleerde |
(dat jij) jonglere | (dat jij) jongleerde |
(dat hij) jonglere | (dat hij) jongleerde |
(dat wij) jongleren | (dat wij) jongleerden |
(dat jullie) jongleren | (dat jullie) jongleerden |
(dat gij) jongleret | (dat gij) jongleerdet |
(dat zij) jongleren | (dat zij) jongleerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
jongleer | jongleert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
jonglerend, jonglerende | (hebben) gejongleerd |
Catalaans | fer jocs de mans; practicar la prestidigitació |
---|---|
Duits | gaukeln; jonglieren |
Engels | juggle |
Esperanto | ĵongli |
Frans | jongler |
Portugees | escamotear; prestidigitar |
Saterfries | jonglierje; köäkelje |
Spaans | hacer juegos malabares |