Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈamplɑkə(n)/ |
Césure | aan·plak·ken |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) plak aan | (ik) plakte aan |
(jij) plakt aan | (jij) plakte aan |
(hij) plakt aan | (hij) plakte aan |
(wij) plakken aan | (wij) plakten aan |
(jullie) plakken aan | (jullie) plakten aan |
(gij) plakt aan | (gij) plaktet aan |
(zij) plakken aan | (zij) plakten aan |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) aanplakke | (dat ik) aanplakte |
(dat jij) aanplakke | (dat jij) aanplakte |
(dat hij) aanplakke | (dat hij) aanplakte |
(dat wij) aanplakken | (dat wij) aanplakten |
(dat jullie) aanplakken | (dat jullie) aanplakten |
(dat gij) aanplakket | (dat gij) aanplaktet |
(dat zij) aanplakken | (dat zij) aanplakten |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
plak aan | plakt aan |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
aanplakkend, aanplakkende | (hebben) aangeplakt |
allemand | ankleben; anleimen |
---|---|
anglais | paste up; placard; post; post up |
catalan | adherir; enganxar |
espéranto | alglui |
français | agglutiner; coller |
frison occidental | oanplakke |