Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈlɔkə(n)/ |
Césure | lok·ken |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) lok | (ik) lokte |
(jij) lokt | (jij) lokte |
(hij) lokt | (hij) lokte |
(wij) lokken | (wij) lokten |
(jullie) lokken | (jullie) lokten |
(gij) lokt | (gij) loktet |
(zij) lokken | (zij) lokten |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) lokke | (dat ik) lokte |
(dat jij) lokke | (dat jij) lokte |
(dat hij) lokke | (dat hij) lokte |
(dat wij) lokken | (dat wij) lokten |
(dat jullie) lokken | (dat jullie) lokten |
(dat gij) lokket | (dat gij) loktet |
(dat zij) lokken | (dat zij) lokten |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
lok | lokt |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
lokkend, lokkende | (hebben) gelokt |
allemand | ködern; locken |
---|---|
anglais | attract; decoy; lure; entice |
catalan | atraure; atreure |
espagnol | atraer; cautivar |
espéranto | logi |
féringien | draga at sær; lokka |
finnois | houkutella |
français | attirer |
frison saterland | lokje; tokje |
portugais | atrair; engodar; seduzir |
roumain | atrage; ispiti |
thaï | ต่อ |
yidiche | װױנען |