Synonymes: ergeren, vervelen
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /vərˈmujə(n)/ |
|---|
| Césure | ver·moei·en |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) vermoei | (ik) vermoeide |
| (jij) vermoeit | (jij) vermoeide |
| (hij) vermoeit | (hij) vermoeide |
| (wij) vermoeien | (wij) vermoeiden |
| (jullie) vermoeien | (jullie) vermoeiden |
| (gij) vermoeit | (gij) vermoeidet |
| (zij) vermoeien | (zij) vermoeiden |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) vermoeie | (dat ik) vermoeide |
| (dat jij) vermoeie | (dat jij) vermoeide |
| (dat hij) vermoeie | (dat hij) vermoeide |
| (dat wij) vermoeien | (dat wij) vermoeiden |
| (dat jullie) vermoeien | (dat jullie) vermoeiden |
| (dat gij) vermoeiet | (dat gij) vermoeidet |
| (dat zij) vermoeien | (dat zij) vermoeiden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| vermoei | vermoeit |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| vermoeiend, vermoeiende | (hebben) vermoeid |