Synonyme: ontkiemen
Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈkimə(n)/ |
Césure | kie·men |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) kiem | (ik) kiemde |
(jij) kiemt | (jij) kiemde |
(hij) kiemt | (hij) kiemde |
(wij) kiemen | (wij) kiemden |
(jullie) kiemen | (jullie) kiemden |
(gij) kiemt | (gij) kiemdet |
(zij) kiemen | (zij) kiemden |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) kieme | (dat ik) kiemde |
(dat jij) kieme | (dat jij) kiemde |
(dat hij) kieme | (dat hij) kiemde |
(dat wij) kiemen | (dat wij) kiemden |
(dat jullie) kiemen | (dat jullie) kiemden |
(dat gij) kiemet | (dat gij) kiemdet |
(dat zij) kiemen | (dat zij) kiemden |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
kiemend, kiemende | (zijn) gekiemd |
allemand | ausschlagen; keimen; sprießen; sprossen |
---|---|
anglais | germinate |
espéranto | ĝermi |
féringien | næla |
français | germer |
frison saterland | kiene; kienje; spruutje; uutslo |
latin | germinare |
portugais | brotar; germinar |