Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /jɔŋˈlerə(n)/ |
Césure | jong·le·ren |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) jongleer | (ik) jongleerde |
(jij) jongleert | (jij) jongleerde |
(hij) jongleert | (hij) jongleerde |
(wij) jongleren | (wij) jongleerden |
(jullie) jongleren | (jullie) jongleerden |
(gij) jongleert | (gij) jongleerdet |
(zij) jongleren | (zij) jongleerden |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) jonglere | (dat ik) jongleerde |
(dat jij) jonglere | (dat jij) jongleerde |
(dat hij) jonglere | (dat hij) jongleerde |
(dat wij) jongleren | (dat wij) jongleerden |
(dat jullie) jongleren | (dat jullie) jongleerden |
(dat gij) jongleret | (dat gij) jongleerdet |
(dat zij) jongleren | (dat zij) jongleerden |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
jongleer | jongleert |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
jonglerend, jonglerende | (hebben) gejongleerd |
allemand | gaukeln; jonglieren |
---|---|
anglais | juggle |
catalan | fer jocs de mans; practicar la prestidigitació |
espagnol | hacer juegos malabares |
espéranto | ĵongli |
français | jongler |
frison saterland | jonglierje; köäkelje |
portugais | escamotear; prestidigitar |