Sinonieme: berisping, blaam, standje, terechtwijzing, reprimande
| Woordsoort | selfstandige naamwoord |
|---|
| Uitspraak | /vərˈʋɛi̯t/ |
|---|
| Afbreking | ver·wijt |
|---|
| Geslag | onsydig |
|---|
| Meervoud | verwijten |
|---|
Het klonk me als een verwijt in de oren.
Het is niet nodig elkaar verwijten te maken, beste vrienden.
Wie van ons heeft de meeste redenen tot verwijt?
Het was trouwens ook niet het moment om elkaar met verwijten om de oren te slaan.
Hij had een verschrikkelijk weekend vol verwijten en verwensingen achter de rug en voelde een enorme behoefte aan frisse lucht.