Synonym: blutsen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈknøzə(n)/ |
Trennung | kneu·zen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) kneus | (ik) kneusde |
(jij) kneust | (jij) kneusde |
(hij) kneust | (hij) kneusde |
(wij) kneuzen | (wij) kneusden |
(jullie) kneuzen | (jullie) kneusden |
(gij) kneust | (gij) kneusdet |
(zij) kneuzen | (zij) kneusden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) kneuze | (dat ik) kneusde |
(dat jij) kneuze | (dat jij) kneusde |
(dat hij) kneuze | (dat hij) kneusde |
(dat wij) kneuzen | (dat wij) kneusden |
(dat jullie) kneuzen | (dat jullie) kneusden |
(dat gij) kneuzet | (dat gij) kneusdet |
(dat zij) kneuzen | (dat zij) kneusden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
kneus | kneust |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
kneuzend, kneuzende | (hebben) gekneusd |
Deutsch | quetschen; wundstoßen; prellen |
---|---|
Englisch | bruise |
Esperanto | kontuzi |
Färöerisch | meiða; meiðsla |
Katalanisch | contusionar |
Portugiesisch | contundir; machudar |
Saterfriesisch | kwätsje |
Spanisch | contundir; contusionar |
Türkisch | berelemek |
Westfriesisch | gnidzje |