Synonym: weerleggen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɔntˈsenyʋə(n)/ |
Trennung | ont·ze·nu·wen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ontzenuw | (ik) ontzenuwde |
(jij) ontzenuwt | (jij) ontzenuwde |
(hij) ontzenuwt | (hij) ontzenuwde |
(wij) ontzenuwen | (wij) ontzenuwden |
(jullie) ontzenuwen | (jullie) ontzenuwden |
(gij) ontzenuwt | (gij) ontzenuwdet |
(zij) ontzenuwen | (zij) ontzenuwden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) ontzenuwe | (dat ik) ontzenuwde |
(dat jij) ontzenuwe | (dat jij) ontzenuwde |
(dat hij) ontzenuwe | (dat hij) ontzenuwde |
(dat wij) ontzenuwen | (dat wij) ontzenuwden |
(dat jullie) ontzenuwen | (dat jullie) ontzenuwden |
(dat gij) ontzenuwet | (dat gij) ontzenuwdet |
(dat zij) ontzenuwen | (dat zij) ontzenuwden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ontzenuw | ontzenuwt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
ontzenuwend, ontzenuwende | (hebben) ontzenuwd |
Deutsch | refutieren; widerlegen; wiederlegen; hinterlegen |
---|---|
Englisch | refute |
Esperanto | refuti |
Färöerisch | mótprógva |
Französisch | réfuter; rejeter |
Portugiesisch | refutar |
Saterfriesisch | wierlääse |
Spanisch | refutar |
Tschechisch | vyvrátit |